باز هم عزای جهان اسلام، باز هم سنگ مقابل سلاح، باز هم نسل‌کشی مسلمین، باز هم پیر و زن و کودک. تکرار چندین باره تاریخ؛ که اگر مسلمان از شنیدن آن بمیرد جا دارد.
باز هم بحث انتخابات آمریکا و قشون‌کشی‌ها و تسویه حساب‌های پیش از انتخابات، باز هم ناو آمریکایی، باز هم لودرها و بولدوزرهای اسرائیلی، باز هم بی‌غیرتی عربی و باز هم بی‌خاصیتی شورای امنیت سازمان به اصطلاح ملل متحد.
چرا همه چیز را سر دیگران خراب کنیم؛ باز هم خودمان به دنبال بحث‌های تکراری و به اصطلاح علمی برای بررسی مسأله، باز هم امروز به دنبال اینکه تکلیف چیست؟ و فردا (دوباره) فراموشی. باز هم حتما باید منتظر جمعه باشیم تا راهپیمایی اعتراض‌آمیز بعد از نماز جمعه به سمت میدان فلسطین (کوتاهترین فاصله ممکن‌و بهترین زمان که همه جمع شده‌اند و نیاز به جمع کردن مردم نیست) برگزار شود، باز هم چندین روز صبر می‌کنیم تا موعد رسمی کنفرانس کشورهای اسلامی فرا رسد و ....
در پرونده هسته‌ای درس‌های بزرگ تاریخی‌ای را تجربه کردیم. درس‌هایی که نه تنها برای خودمان بلکه برای سایر کشورها می‌تواند سودمند باشد:
1. با اتحاد ملی کارهای بزرگ و سنگین را می‌توان انجام داد، 30 سال است که این درس را تکرار می‌کنیم و آن را در گوش جهانیان زمزمه می‌کنیم.
2. نظام حقوق بین‌الملل مولود قدرتهای فائقه جنگ جهانی دوم ابزاری جدید برای استعمارگری است.
3. بایستی به جای اتلاف وقت برای رایزنی با نیروهای غیرخودی و بیگانه به نیروهای خودی اتکا کرد .
4. بی‌منطق بودن آمریکا و اسرائیل.
5. و از همه مهمتر مؤثر بودن اقدامات انقلابی، ابتکاری و پیش‌دستانه.
مشابه این درسها را حزب‌الله در جنگ 33 روزه با اسرائیل نیز تجربه کرد؛ اگر چه در لبنان از اتحاد ملی خبری نبود اما بین نیروهای حزب‌الله انسجام عملکرد قابل توجهی حاکم بود.
فلسطین نیز بیش از همه به اقدام ابتکاری، انقلابی و مؤثر نیاز دارد. چند سال پیش بحث تحریم نفتی اسرائیل از سوی رهبری انقلاب به کشورهای اسلامی پیشنهاد شد که حتی مسئولین خودمان نیز آن را با فرمول‌ها و تئوری‌های اختصاصی بررسی کردند و نتیجه این شد که نمی‌ارزد، یا شاید با منافع "ملی"مان نمی‌خواند، یا با منافع شخصی و یا ... البته لازمه تأثیرگذاری اینگونه تصمیمات توکل به خدا و داشتن پشتوانه ایمان و یقین است که اگر بدون آن باشد باز یک جای کار می‌لنگد. ایمان به اینکه اگر اقتصاد کشور ما به نفت وابسته بود و با حساب و کتاب‌های من و شما می‌چرخید تا حالا صدها بار سقوط کرده بودیم، بلکه باید بپذیریم که ایران 20 سال فشار و تحریم را با دعا و توکل به خدا پشت سر گذاشته است،ایمان به اینکه اسلامیت ما بر ملیت ما ارجحیت دارد، ایمان به اینکه قرار نیست برای همیشه در این دنیا بمانیم و سرای باقی آخرت است، پس فقط نبایست دنیوی حساب و کتاب کرد،... و ایمان به اینکه با توکل به خدا اگر به دشمن ضربه‌ای بزنیم آن گاه "و ما رمیت اذ رمیت‌و ان‌الله رمی" و اینگونه است که ضربه ما کارساز خواهد شد.
محمود بابایی